Soms denk je uren na over een paar zinnen en soms bedenk je in een split second een toffe slogan. Snel schrijf ik het dan op of zet ik het in mijn telefoon. Want je bent het zo weer kwijt. Vorige week zaterdag nog. Ik was in onze tuin bezig met blad harken. Voordat ik het wist was ik een halve dag verder, want ik nam nog een deel van de tuin van de buren mee. Het resultaat; blaren op mijn vingers, een stijve rug en koude tenen. Niks gewend hè…